Czy zamieszkamy razem? Cohousing senioralny w Polsce
Cohousing to komuna, a starych drzew się nie przesadza? Stereotypy i marzenia o wspólnym mieszkaniu. Jak mieszkają starsi Polacy? Jak chcemy się zestarzeć?
Przy wsparciu rodziny, instytucji czy w gronie znajomych?
Większość osób 60+ posiada mieszkania na własność – jak zamienić je na metry kwadratowe we wspólnocie?
O potencjale tworzenia cohousingów przez starszych Polaków Marta Trakul – Masłowska z Fundacji Na Miejscu porozmawia z dr Agatą Twardoch – ekspertką od spraw mieszkalnictwa z Politechniki Śląskiej
gościnie: Agata Twardoch, kolejni goście do potwierdzenia
Prowadzenie: Marta Trakul – Masłowska
debata online – transmisja na Facebooku Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Termin: 12 listopada, godz. 18
ZDROWIE a życie we wspólnocie z Wojciechem Eichelbergerem
„Pandemia to dla wielu osób terapia szokowa. Pytają siebie: . Przywykliśmy do wizji, że nikogo nie potrzebujemy, a tu nagle okazało się, że to bzdura. Cohousing to drut kolczasty na samotność. Samotność upadla. Samotność zabija. Samotność jest jak palenie 15 fajek dziennie” — powiedział jeden z mieszkańców cohousingu. Czy 15 fajek to tylko barwna metafora? Niekoniecznie. 1 grudnia o wpływie samotności na zdrowie psychiczne i fizyczne seniora opowiedzą: Wojciech Eichelberger psychoterapeuta, pisarz, twórcą idei i programu Instytutu Psychoimmunologii oraz Joanna Mielczarek Dyrektorka Stowarzyszenia Mali Bracia Ubogich. Spotkanie poprowadzi Aleksandra Zbroja, autorka. Badanie „Sytuacja społeczna osób w wieku 65+” (przeprowadzone dla Stowarzyszenia mali bracia Ubogich) nie pozostawia złudzeń: trzech na dziesięciu seniorów doświadcza izolacji, jeden na pięciu seniorów w grupie wiekowej 80+, nie zna nikogo, z kim mógłby spędzić wolny czas, a 30% nie wychodzi w ogóle na spotkania towarzyskie. Jakie są następstwa zdrowotne poczucia osamotnienia? Czy architektura może wspierać walkę z samotnością? Czym jest koncepcja „starzenia się w miejscu”? W trakcie debaty spróbujemy znaleźć odpowiedź na wszystkie te pytania.
Goście: Wojciech Eichelberger, Joanna Mielczarek, Stowarzyszenie Mali Bracia Ubogich
Prowadzenie: Aleksandra Zbroja
debata online – transmisja na Facebooku Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Termin: 1 grudnia godz. 18.00
FEMINIZACJA cohousingów senioralnych
“Dopiero po śmierci męża poczułam się wolna.” “Od najmłodszych lat mężczyźni mówili mi, co robić. Na starość nie mam na to ochoty.”, opowiadają mieszkanki co-housingów senioralnych. Co-housing od początku był narzędziem równouprawnienia. Kiedy w latach 70. w Skandynawii powstawały pierwsze wspólnoty, jedną z głównych motywacji ich założycieli była chęć odciążenia kobiet. Postanowili, że trudami dnia codziennego, jak sprzątanie czy gotowanie, będą zajmować się w grupie.
Dziś wśród mieszkańców co-housingów senioralnych dominują kobiety. To nie tylko kwestia biologii. Mieszkanki twierdzą, że owszem, żyją dłużej niż ich koledzy, ale są też lepiej przystosowane do współmieszkania niż oni. Nie potrzebują być obsługiwane, a bardziej od wygody cenią wolność. W wielu krajach zakładają własne wspólnoty, dostępne tylko dla kobiet. Jak wygląda ich codzienne życie? Dlaczego to właśnie cohousing stał się dla nich drogą do emancypacji? W debacie na temat feminizacji co-housingów senioralnych wezmą udział Maria Brenton, badaczka starości i propagatorka cohousingu, która zainicjowała pierwszy co-housing dla starszych kobiet w Wielkiego Brytanii – OWCH; a także Mette Kjörstad, mieszkanka i przewodnicząca zarządu Färdknäppen, pierwszego senioralnego cohousingu w Szwecji. Rozmowę poprowadzi Ada Petriczko, dziennikarka.
Gościnie: Maria Brenton i Mette Kjörstad
Prowadzenie: Ada Petriczko
Debata online w języku angielskim – transmisja na Facebooku Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Termin: 24 listopada 2020, godz. 18.00